Oś tematyczna podczas Kongresu Kultura dla Partnerstwa Wschodniego – www.epccongress.eu/opisy
Współczesna kultura jest funkcją technologii medialnych. W trakcie kongresowych obrad będziemy poszukiwać i krytycznie analizować symboliczne konsekwencje tego stanu rzeczy: najpierw możliwie ogólnie, w przestrzeni kulturowych alfabetów i towarzyszących im zbiorowych wyobrażeń komunikacyjnych, czyli alfabetyzmów; następnie w obszarze teorii i praktyki design, wizualnego esperanto współczesności; by na koniec skoncentrować się na radykalnej zmianie, jaką do kulturowego krajobrazu wprowadza sytuacja sztuki mediów.
„Alfabety i alfabetyzmy” (debata)
to teoretyczna dyskusja poetów, artystów medialnych, teoretyków literatury i kultury cyfrowej poświęcona odpowiedziom na pytania; o możliwości spotkania i wymiany pomiędzy różnymi medialnymi wyobraźniami i tradycjami, starymi i nowymi, analogowymi i cyfrowymi alfabetami i alfabetyzmami; o współczesną, globalizującą się i uniwersalizującą tożsamość i wrażliwość komunikacyjną; o zdolność do porozumiewania się za pośrednictwem mediów w ogóle.
„Sztuka mediów: Ku emancypacji dzieła, widza i artysty” (prezentacje)
w ramach prezentacji i dyskusji kuratorzy i artyści, teoretycy i praktycy skupią się na istocie zmian w sztuce dokonujących się za sprawą rozwoju technologii cyfrowych i sieci. Rozmowa będzie dotyczyć zarówno nowych sposobów i metod tworzenia, eksponowania i upowszechniania sztuki, jak też nowej roli artysty, kuratora i widza. Nowe technologie cyfrowe, środki komunikacji i przestrzenie wymiany informacji zmieniły status dzieła sztuki, a także jego funkcję społeczną, wpływa to bezpośrednio na wyzwania dla instytucji oraz możliwości artysty i potrzeby widza.
„Design jako język kultury – porównanie języków wizualnych rożnych alfabetów” (debata)
Projektanci graficzni z krajów odmiennych kulturowo, politycznie i estetycznie – Gruzji, Białorusi i Polski – zmierzą się z pytaniami czy… kultura zaczyna się dopiero “na scenie”? informowanie o kulturze, poprzez plakat lub ulotkę, jest jej częścią czy tylko jej reklamą? język projektowania dla kultury, jeśli istnieje, jest zrozumiały dla odbiorcy czy może posługuje się estetyką wykluczania? projektant to artysta? projektant to rzemieślnik? ekrany telefonów, tabletów, komputerów są już “nowym papierem” zapisywanym odmiennym językiem?